บทวิจารณ์หนังสือ: ใครเป็นผู้รับผิดชอบ? 

ในหนังสือเล่มใหม่ของเขา Gazzaniga ลากผู้อ่านที่เตะและกรีดร้องจนแทบล่มสลายและช่วยชีวิตพวกเขาด้วยการพลิกผันอันน่าทึ่งในตอนท้ายGazzaniga เปิดฉาก: คุณไม่ใช่หัวหน้าของสมอง ภาพมายาของการควบคุมเป็นเรื่องโกหกที่ไพเราะที่ผู้คน—รวมทั้งนักประสาทวิทยา—บอกตัวเอง Gazzaniga นักประสาทวิทยาเอง อธิบายการศึกษาจำนวนมาก รวมถึงงานวิจัยบางส่วนของเขาด้วย ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผู้คนไม่ได้เป็นผู้ควบคุมโดยเจตนาและเด็ดเดี่ยวเสมอไป หนึ่งในข้อโต้แย้งที่ดีที่สุดของเขา: “คุณเคยประสบความสำเร็จในการบอกให้สมองหุบปากแล้วไปนอนไหม”

หากกฎธรรมชาติและวิถีทางของสมองสามารถอธิบายพฤติกรรม

แต่ละอย่างได้ ทุกอย่างเป็นไปตามเจตจำนงเสรีก็คือภาพลวงตา แต่ก่อนที่คุณจะรีบออกไปซื้อรถปอร์เช่ (“จักรวาลทำให้ฉันทำได้!”) Gazzaniga กล่าวถึงประเด็นนี้ ความโกรธเคืองเกี่ยวกับเจตจำนงเสรีนั้นไร้ความหมาย เขากล่าว สิ่งที่สำคัญจริงๆคือความสัมพันธ์ทางสังคม เช่นเดียวกับการบอกว่าคนที่อยู่ตามลำพังบนดาวดวงนั้นสูงที่สุดนั้นไม่ใช่เรื่องที่ให้ข้อมูล แนวคิดเรื่องความรับผิดชอบส่วนบุคคลก็ไม่มีความหมายหากไม่มีคนอื่นที่ต้องรับผิดชอบ

ไม่ว่านักวิทยาศาสตร์จะเรียนรู้เกี่ยวกับสมองมากน้อยเพียงใด ผลลัพธ์ก็ไม่เคยเสนอประโยคหลบหนีที่จะปลดปล่อยผู้คนจากความรับผิดชอบส่วนบุคคล เขากล่าว

สำหรับผู้อ่านที่มีความอ่อนไหวและครุ่นคิด หนังสือเล่มนี้อาจรู้สึกเหมือนรถไฟเหาะทางอารมณ์ที่ดูแลผ่านวิทยาศาสตร์สมอง คุณธรรมและแม้แต่กฎหมาย แต่กัซซานิกาเป็นมัคคุเทศก์ที่ทั้งตลก ขี้สงสาร และไว้ใจได้ ทำให้การเดินทางครั้งนี้ไม่เพียงแค่คุ้มค่าแต่ยังสนุกอีกด้วย

นักวิทยาศาสตร์ที่ Rocketdyne ซึ่งเป็นแผนกหนึ่งของ North American Aviation, Inc., Canoga Park, Calif. ได้ปลูก “หนวดอวกาศ” ขึ้น มาเพื่อวัสดุพื้นที่ใหม่ — “หนวดเคราอวกาศ” ขนาดเล็กด้วยกล้องจุลทรรศน์กำลังเติบโตโดยนักวิทยาศาสตร์ที่ Rocketdyne 

แผนกหนึ่งของ North American Aviation, Inc., Canoga Park, Calif. วัสดุ. 

ผลึกคล้ายเส้นใยละเอียดนั้นเติบโตจากวัสดุหลายชนิด เช่น ตะกั่ว ดีบุก ทองแดง กราไฟต์ แซฟไฟร์ และแม้แต่เกลือแกง ความต้านทานแรงดึงของคริสตัลสูงถึงระดับล้านปอนด์เนื่องจากโครงสร้างที่สมบูรณ์แบบเป็นพิเศษ…. บางชนิดเติบโตจากฐานเหมือนหนวดของมนุษย์ บางชนิดเติบโตโดยการซ้อนอะตอมที่ปลาย หนวดแซฟไฟร์ที่เห็นบนหน้าปกเป็นที่ต้องการมากที่สุด พวกเขาไม่เพียงแต่มีความแข็งแรงมากแต่ยังมีจุดหลอมเหลวสูงและทนต่อออกซิเจน

นักเคมีได้พันกันเป็นปมที่ซับซ้อน: โมเลกุลที่มีอะตอม 160 อะตอมวนรอบกันและกันเหมือนดาวห้าแฉก

คลอไรด์ไอออนเดี่ยว (ลูกบอลสีเขียว) ยึดปมเคมี “เพนทาฟอยล์” ที่เพิ่งสร้างใหม่ ซึ่งมีธาตุเหล็ก (สีม่วง) ออกซิเจน (สีแดง) ไนโตรเจน (สีน้ำเงินเข้ม) และคาร์บอน (สีเทาและสีน้ำเงินอ่อน) ด้วย

ROBERT W. MCGREGOR

การออกแบบของโมเลกุลที่เรียกว่าเพนทาฟอยล์เป็นปมที่ซับซ้อนที่สุดที่สังเคราะห์ขึ้นจากโครงสร้างอื่นๆ ที่ไม่ใช่ดีเอ็นเอ ผู้ค้นพบกล่าวว่าการรู้วิธีสร้างเพนทาฟอยล์อาจนำไปสู่วิธีการทำให้วัสดุเบาลง แข็งแรงขึ้น หรือยืดหยุ่นกว่าที่เคย

David Leigh นักเคมีจาก University of Edinburgh กล่าวว่า “การรู้วิธีออกแบบนอตประเภทต่างๆ ทำให้เราสามารถปรับคุณสมบัติเหล่านี้ได้อย่างเหมาะสม” เขาและเพื่อนร่วมงานรายงานปัญหาใหม่ในนิตยสารNature Chemistry ฉบับเดือนมกราคม

ปมที่ง่ายที่สุดคือ “unnot” ซึ่งเป็นลูปที่ไม่ตัดผ่านตัวเอง สิ่งที่ง่ายที่สุดถัดไป — “พระฉายาลักษณ์” ที่มีจุดผ่านสามจุด — ถูกสร้างขึ้นครั้งแรกจากโมเลกุลในปี 1989 ทีมของ Leigh ตัดสินใจที่จะก้าวไปอีกขั้นและมุ่งเป้าไปที่ห้าแฉก 

นักวิทยาศาสตร์ได้นำคลอไรด์ไอออนที่มีประจุลบและเพิ่มส่วนผสม เช่น ไอออนของเหล็กที่มีประจุบวกและสายโซ่ยาวของคาร์บอนและอะตอมอื่น ๆ จากนั้นจึงตั้งโปรแกรมทางเคมีให้ทุกสิ่งรวมเข้าด้วยกัน โซ่ห้าอันคล้องกันและคล้องกับเหล็ก 5 ตัว โดยแต่ละคลอไรด์จะสร้างรูปห้าเหลี่ยม

โมเลกุลนี้กลายเป็นสิ่งที่น่าสนใจมากกว่าแค่รูปร่างของมัน Leigh กล่าว “กระเป๋าที่คลอไรด์ไอออนตั้งอยู่กลายเป็นขนาดที่พอดี และถ้าคุณเอามันออก โมเลกุลก็หมดหวังที่จะผูกคลอไรด์กลับเข้าไปที่นั่น” เขากล่าว ดังนั้นโมเลกุลนี้จึงสามารถใช้เป็นเซ็นเซอร์เพื่อช่วยตรวจจับคลอรีนในบริเวณโดยรอบได้

การสร้างนอตที่ใหญ่ขึ้นยังสามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ค้นพบกฎทั่วไปของโมเลกุลที่ผูกปมได้ ตัวอย่างเช่น ยางสามารถยืดหยุ่นได้มากจากนอตภายในสายโซ่โพลีเมอร์

แต่เนื่องจากนักคณิตศาสตร์รู้จักนอตมากกว่า 6 พันล้านชนิด นักเคมีจึงยังมีหนทางอีกยาวไกล

แนะนำ : รีวิวหนังไทย | คู่มือพ่อแม่มือใหม่ | แม่และเด็ก | เรื่องผี | แคคตัส กระบองเพชร